Nederland (3)
Het gaat maar door met de vele afspraken. Wat een drukte. Een paar dagen hier, een paar dagen daar. Gezellig en intensief ….. lekker – maar wel een beetje veel van het goede. In zes dagen tijd moeten ??? we driemaal uit eten. Met Bea en Dik gaan we naar het pannenkoekenhuis in Ugchelen en eten als toetje de Ugchelse Berg op: een gigantische “berg” vanilleroomijs met banketbakkersschuim, slagroom en caramelsaus. Met Gerda en Jan gaan we naar boerderijcamping De Kolke in Voorst en eten we bij het 600 meter verderop gelegen Ribhouse. Voor de verjaardag van Corrie gaan we met Edgar en Rosetta uit eten bij de Wijnhuistoren in Zutphen.
Na drie weken met elke dag afspraken staat er vijf dagen geen enkele afspraak in de agenda. Even een kleine rustpauze voor de laatste drie weken in Nederland ingaan met een bijna gevulde agenda.
En rustig is het een paar dagen. We gaan naar het Duitse Geldern en daar is ….. geen gsm-bereik. Hoe is het mogelijk, dit geloof je toch niet – in 2024! Na drie dagen hebben we er genoeg van om niet bereikbaar te zijn, niemand te kúnnen bereiken, het nieuws niet kunnen lezen, de camperapp niet kunnen openen, etc. Wat zijn we afhankelijk geworden van de hedendaagse communicatiemiddelen.
Met het weer blijft het op en af gaan. De ene dag is het zonnig en wordt het tegen de 30°; een volgende dag regent het, slechts een onweersbui of enkele uren druilregen met toch nog rond de 22°. Eergisteren een beste bak regen met een zwembad voor de deur als gevolg. Gisteren de bbq aangestoken, vandaag ….. regen.
Van zo’n “druilmiddag” maken we gebruik om éindelijk het CEWE-fotoboek van ons feestje van 22 juni te maken. Het is een hele klus om de vele foto’s die we van iedereen toegestuurd kregen te selecteren en om er een goede volgorde van te maken. Vervolgens wordt het een puzzel: hoe krijgen we de foto’s in het CEWE-boek. Na enige moeite lukt het zelfs deze “oude sokken”. Het is even werk maar dan hebben we (hopelijk) een mooie herinnering aan een gezellig feestje.
Het woud van gele omleidingsborden blijft ons achtervolgen door heel Nederland. Er gaat geen rit voorbij zonder deze ergernis van kilometers omrijden. Niet meer ergeren dus, het helpt toch niet. Als we naar Bernadette en George in Egmond aan Zee rijden stuiten we zelfs op meerdere omleidingen. De kroon spant de vele kilometers omleiding van Voorst naar Zutphen – helemaal via tot vlak voor Doetinchem.
Het gevecht met de muggen is nog steeds aan de orde. Natuurlijk zijn ze vooral ’s nachts actief. Soms winnen wij en vermoorden we er een paar, soms winnen de muggen. Eén zo’n irritant beestje is al genoeg om je uit de slaap te houden. Voor een ongestoorde nachtrust: lavendel spuiten, daar houden muggen niet van.
We doen met Edgar en Rosetta een High Beer. Het is erg gezellig; vooral Edgar en Roos hebben veel te vertellen – ze zijn gisteren terug gekomen van een vakantie aan het Italiaanse Iseomeer. Tussen de koude en warme hapjes door is het wel erg veel bier maar daarom is het tenslotte High Beer en ….. we nemen er de tijd voor van ’s middags 15.00 uur tot ’s avonds 21.00 uur. Als de bediening aan komt zetten met een ijstoetje dat aan een andere tafel over is, bestellen we er drie toetjes bij – een heerlijke afsluiting.
We slapen bij de firma Klaver in Ermelo. De voorstoelen worden opnieuw bekleed, gedeeltelijk met leer en gedeeltelijk met een stofje. Bij het maken van de afspraak werd rekening gehouden met drie werkdagen. Na twee dagen is de klus geklaard – het resultaat mag er wezen.
We hebben dus “één dag over”, maar er is genoeg te doen.
We gaan nog eens naar Christien en Theo in Amersfoort. Deze keer hopelijk zonder bekeuring van € 309 voor door rood licht rijden. Daarna: Edgar helpen het carportdak slopen zodat er een nieuwe op kan, drie opeenvolgende dagen eetafspraken, de laatste loodjes bij Hanzestadcampers en Corrie naar de kapper.
De laatste week in Nederland breekt aan.
We brengen een bezoekje aan Gerrie. Het is geen vrolijk bezoekje. Gerrie is altijd een sterke vrouw geweest die altijd voor anderen klaar heeft gestaan. Ze is nu 89 jaar en sinds een paar maanden gaat het niet goed met haar. Ze is tijdelijk opgenomen in Residentie Zorghotel Mariëndaal omdat ze na een ziekenhuisopname niet alleen thuis kan zijn. Ze heeft niet meer zo’n zin in het leven; geestelijk is ze prima in orde maar het lichaam wil niet meer. Zullen we haar volgend jaar terug zien?
De laatste afspraak deze zomer is bij Henny en Arno in Bathmen. Ze hebben ons uitgenodigd voor een bbq. Bij het aansteken van de bbq rookt Arno de hele buurt uit……. Het is een gezellige middag en avond – we raken, zoals gewoonlijk, niet uitgepraat. Arno doet Theo nog een adresje voor de kapper aan de hand en dat was hard nodig.
Dit weekend hebben we de verjaardag van Edgar nog tegoed en daarna ….. wegwezen, Nederland uit!!!
Leave a comment